The Missing Piece Meets the Big O آشنايي قطعة گمشده با دايره

The missing piece sat alone waiting for someone to come along and take it somewhere.

Some fit?but could not roll. Others could roll? but did not fit. One didn't know a thing about fitting. And another didn't know a thing about anything. Some looked too closely. Others rolled right by without noticing. The missing piece tried to make itself more attractive,
but it didn't help. It tried being flashy, but that just frightened away the shy ones.

And then one day, one came along who looked different.Missing Piece (MP): Who are you?Reply: I am the Big O (BO)

MP: I think you are the one I have been waiting for, maybe I am your missing piece.

BO: But I am not missing a piece. There is no place you would fit.

MP: That is too bad. I was hoping that perhaps I could roll with you...

BO: You cannot roll with me, but perhaps you can roll by yourself.

MP: By myself? A missing piece cannot roll by itself.

BO: Have you ever tried?

MP: But I have sharp corners. I am not shaped for rolling.

BO: Corners wear off and shapes change. Anyhow, I must say good-bye. Perhaps we will meet again? And away it rolled.

The missing piece was alone again. For a long time it just sat there. Then? slowly? it lifted itself up? flopped over? began to move forward... and soon its edges began to wear off? its shape began to change? and then it was bumping instead of flopping? and then it was bouncing instead of bumping? and then it was rolling instead of bouncing?and then? it was rolling!

قطعه ی گمشده تنها نشسته بود... منتظر کسی بود که بیاید و او را با خودش ببرد.
بعضی ها با او جور می شدند...
اما نمی تونستند قل بخورند.
بعضی ها می تونستند قل بخورند اما با او جور نبودند.
یکی چیزی از جور درآمدن نمی دونست.
و دیگری اصلاً چیزی نمی دونست...
یکی خیلی نازک بود................ و ترکید......
یکی او را روی چهارپایه گذاشت........... و پی کارش رفت.
بعضی ها هم، خیلی قطعه گم شده داشتند.
بعضی لبریز از قطعه بودند...... پرِ پر ! ....
بعضی ها خیلی نکته سنج بودند.
بعضی ها آنقدر در عالم خودشان غرق بودند که بدون توجه به او، از کنارش می گذشتند.
سعی کرد خوش را جذابتر نشان دهد.................. اما فایده ای نداشت....
آخر سر یکی آمد که با او کاملاً جور بود.
اما ناگهان......... قطعه ی گمشده رشد کرد.... !
و باز هم رشد کرد....
- « فکر نمیکردم تو رشد میکنی »
قطعه گمشده گفت :« خودم هم نمی دانستم ! »
- « من بدنبال قطعه ی گمشده ی خودم میگردم، یکی که بزرگ نشود...... خداحافظ...»
....
....
....
تا یکروز که یکی آمد که با همه فرق داشت.
قطعه ی گمشده پرسید :« از من چه می خواهی ؟»
- « هیچ چیز. »
- « از من چه انتظاری داری ؟»
- « هیچ. »
- « اصلاً تو کی هستی ؟ »
دایره بزرگ گفت :« من دایره بزرگ هستم.»
قطعه گفت :« فکر کنم تو همانی که مدتهاست بدنبالش میگردم. شاید من گمشده ی تو باشم.»
دایره گفت :« اما من قطعه ی گمشده ای ندارم. اصلاً جایی ندارم که تو با آن جور شوی. »
قطعه ی گمشده گفت :« چه بد ! .... ای کاش می توانستم با تو قل بخورم....»
دایره ی بزرگ گفت :« نمی توانی با من قل بخوری. اما شاید بتوانی خودت به تنهایی قل بخوری. »
- « تنهایی ؟؟؟.... قطعه ی گمشده که تنهایی نمی تواند قل بخورد. »
دایره ی بزرگ پرسید :« تا حالا سعی کرده ای ؟»
قطعه ی گمشده گفت :« اما من گوشه های تیزی دارم. اصلاً برای قل خوردن ساخته نشده ام.»
دایره بزرگ گفت :« گوشه ها ساییده می شوند و شکلها تغییر میکنند. دیگر باید بروم خداحافظ.... شاید باز هم همدیگر را ببینیم......»
و قل خورد و رفت....
قطعه ی گمشده باز هم تنها شد.... مدتها یکجا نشست.... بعد..... آهسته، آهسته.... از یکطرف خود را بالا کشید......
تالاپ !
دوباره خود را بالا کشید.... باز هم افتاد..... همینطور به جلو رفت.... بلند شد، افتاد.... بلند شد، افتاد.... تا گوشه هایش شروع کردند به ساییده شدن........................... و کم کم شکلش عوض شد.....
حالا بجای اینکه تالاپی بیفتد، تلپی میفتاد... بجای اینکه بالا پایین بپرد، جست و خیز می کرد... و بعد بجای جست و خیز کردن، قل می خورد......... می رفت.... اما نمی دانست به کجا... اهمیتی هم نمی داد...... همینطور قل می خورد.....

Are we all missing pieces? What are our missing pieces?????????Do we need any big O?